در میان دینها و طرز فکرهای گوناگون آدمیان، باور به وجود یا وجوداتی برتر به نام خُدا حضور دارد.
در دینهای یکتاپرست جهان، مفهوم خدا به یک موجود برتر که آفریننده جهان هستی دانسته میشود، اطلاق میگردد. از جمله دینهای یکتاپرست میتوان به دینهای ابراهیمی (مسیحیت، یهودیت و اسلام). در این دسته از ادیان صفات گوناگونی به موجودیت خدا نسبت داده میشود از جمله قدرت مطلق، علم، مهربانی، جباریت، خشم، جاودانگی، آمرزندگی، فرزانگی و غیره. این بینش مذهبی بر این باور است که خداوند جدای از این جهان وجود دارد و جهان و انسان را آفریده است.
در دینهای دوگانهانگار همچون آیین زرتشت، دو موجود برتر و آفریننده در نظر گرفته میشود یکی سرچشمه خوبیها و دیگری خاستگاه بدیها، هرچند نام خدا برای موجودی که سرچشمه خوبیها پنداشته میشود بکار میرود.
اهورا مزدا (تصویر در سمت راست، با تاج بالا) به اردشیر بابکان (سمت چپ) حلقه پادشاهی را ارائه میدهد. (نقش رستم، قرن ۳ میلادی)
در باور دسته دیگری از دینها از جمله بوداگرایی،هندوگرایی و دین های منقرض شده ای مانند مذهب المپی خدایان زیادی وجود دارند. این خدایان یا ایزدان معمولاً قادر مطلق نیستند و نمادهای جنبههای گوناگون جهان برتر و ماوراءالطبیعه هستند. به اینگونه دینها، دینهای چندخدا گفته میشود.
در باور صوفیگرایان، موجود برتر یعنی خدا، (که صوفیان آن را «حق» مینامند) موجودی است که به هیچیک از صفاتی که در جهان ما یا در ذهن ما حضور دارند منسوب نیست.
کانون فرهنگی هنری آوای انتظار جهان ,برتر ,دینهای ,باور ,میشود ,جمله ,موجود برتر ,سرچشمه خوبیها ,دینهای یکتاپرست منبع
درباره این سایت